Lieve mommy’s en mommy’s to be,
Wat leuk dat je weer de tijd neemt om mijn blog te lezen. Zoals beloofd ga ik in deze blog verder over motorische mijlpalen. Vorige keer zijn we bij het tijgeren gebleven dus hebben we nog heel veel leuks om verder over te schrijven.
Vanaf het tijgeren zijn er veel verschillende opties om je verder te ontwikkelen. Dit is afhankelijk van het type kind, benadering van ouders, broertjes of zusjes en de manier van stimulatie van ouders. Dit klinkt misschien heel zwart wit. Wat je je kindje vanaf nu aanbiedt maakt het verschil tussen de snelheid en manier van de rest van de motorische ontwikkeling.
Wanneer je kindje tijgert of rollend door de woonkamer gaat vergroot het zijn of haar wereld. Hier beginnen de meeste kindjes zo rond de zes tot zeven maanden mee. Het komt op nieuwe plekken in de woonkamer zoals bijvoorbeeld de keuken. Steeds weer nieuwe hoekjes en plekjes waar misschien wel nieuw speelgoed ligt. Het is dan ook leuk om maar ergens iets neer te leggen of om speelgoed te hebben wat bij aanraking al makkelijk weg rolt.
Lees ook: Motorische mijlpalen
Wanneer je kindje het tijgeren veel geoefend heeft zal je gaan zien dat af en toe de billen omhoogkomen en de benen al in ‘kruiphouding’ zitten maar de armen nog laag blijven. Je kindje is met de schouder en borstspieren dan nog niet sterk genoeg om volledig in kruiphouding te komen, maar vrees niet, dit hebben ze zo door. De meeste kindjes beginnen zo rond de acht tot negen maanden met kruipen. Wanneer je kindje het kruipen eenmaal onder de knie heeft dan gaat dit snel, heel snel! Voor je het weet hebben ze iets te pakken wat niet helemaal de bedoeling was. Je kindje zal misschien tijdens het kruipen al weleens zelf gaan zitten want hier is het immers nu ook sterk genoeg voor.
Het zitten is vaak een vaardigheid die parallel loopt aan het tijgeren en kruipen, je kindje wordt sterker in de romp en zal misschien al zelfstandig kunnen zitten. De manier waarop jij als ouder je kindje stimuleert om te zitten is de reden of je kindje wel of niet snel gaat kruipen en lopen of dat het misschien wel heel lang op de billen blijft zitten en gaat billenschuiven. Hoe zit dit precies?
Zitten is een activiteit die ouders heel belangrijk vinden. Vaak hoor ik tijdens mijn werk: ‘hij kan al los zitten en hij is pas 6 maanden!’ of ‘ik vind het zo gezellig als hij bij ons aan tafel zit’ en blijken ouders kun kind vast te zetten met handdoeken in de kinderstoel (DO NOT TRY THIS AT HOME!). Het is meer het belang wat ouders hebben dan dat er aan het belang van het kind gedacht wordt. Samen aan tafel eten is immers iets wat sociaal wenselijk gedrag is en wat veel ouders belangrijk vinden. Het kind betrekken bij de rest van het gezin/huishouden. We gaan het eens van de andere kant bekijken en bedenken wat we hiervan vinden.
Zitten is een vaardigheid die kinderen vaak zo rond de negen maanden beheersen, lees wel hier bedoel ik los zitten mee. Je kindje heeft dan voldoende hoofdbalans en rompbalans opgebouwd om zonder steun van buitenaf te kunnen zitten. Vanaf nu is het leuk om je kindje inderdaad in een GOEDE kinderstoel tijdens de eetmomenten aan tafel te zetten en op die manier samen te eten. Wanneer je kindje niet zelfstandig kan zitten of het niet rechtop in een kinderstoel kan zitten hoort je kindje niet in een kinderstoel. Oké dit is heel zwart wit maar zo zie ik het wel. Hoe vaak komen er foto’s voorbij waarin kindjes helemaal scheefgezakt in een kinderstoel te eten krijgen? Om mijn punt beter te begrijpen kun je dit eens proberen: ga scheef op een stoel zitten en ga eens flink scheef hangen, je kunt (meestal) niet me je voeten op de grond. Probeer nu terwijl je hangt een flink bord eten weg te werken… Een zak chips hangend op de bank lukt wel maar een heel bord avondeten is weer een heel ander verhaal. Ik zou hier niet blij van worden, je kindje dus ook niet.
Mag je kindje dan helemaal niet aan tafel ‘zitten’? Zeker wel, zorg voor een goede stoel en zorg dat je kindje er goed in kan zitten. Lukt het je kindje nog niet dan is het simpelweg nog te vroeg. Dan blijft het bijvoorbeeld nog in een wipstoel of iets dergelijks tijdens het eten. Die kun je dan desnoods bij de tafel (let op, niet OP de tafel) zetten, zodat je kindje alsnog bij het sociale gebeuren rond het eten betrokken wordt, maar wel binnen de mogelijkheden en het motorische niveau dat bij je kindje past.
Eigenlijk is het heel simpel met kleintjes, iets wat je zelf niet fijn vind zal je kindje ook niet fijn vinden. Door op deze manier te denken zul je merken dat je je kindje heel anders benadert. Hier gaan we later verder op in, er is namelijk nog veel meer.
Oeps, alweer veel te lang gekletst over het zitten. Ik ga eerst van de zon genieten en over twee weken kun je weer verder lezen over wat je kindje na het zitten en kruipen gaat doen!
Dank je wel voor het lezen!
Liefs Anne
`Hai Anne, waarom mag een wippertje niet OP tafel? Wij hebben dit wel gedaan en zagen er het probleem niet van in. En naast de tafel, dan ziet hij dus precies niks, ja, behalve benen dan. Groeten, Femke
Hi Femke,
Dat heeft te maken met dat het er af zou kunnen vallen en ik als zorgverlener en blog schrijver geen risico wil lopen dat iemand zijn kind op tafel zet en het kind met stoel en al van tafel valt;)