Lieve Mommy’s en Mommy’s to be,
Tijd voor een nieuwe blog met een nieuw onderweg. Dit keer wil ik het graag met jullie hebben over ‘helmtherapie’. Wat is het, waarom wordt het ingezet en wat is het doel van de ‘behandeling’. In deze blog kun je lezen waarom kindjes een helmpje aangemeten krijgen, wat het doet en wat je kunt doen om het te voorkomen. Nieuwsgierig? Lees snel verder!
Helmtherapie is eigenlijk niks anders dan het 24 uur per dag dragen van een helmpje. Het helmpje wordt op het hoofdje van je kindje gemaakt door middel van een gipsen mal of doormiddel van een 3d foto. Op basis daarvan wordt uiteindelijk een helmpje gemaakt. Er zijn tegenwoordig hele leuke motiefjes en printjes die het er leuk uit laten zien! Maar waarom krijgen/kregen kindjes een helmpje?
Voorkeurshouding
In mijn blog over voorkeurshoudingen heb je kunnen lezen dat kindjes door een voorkeurshouding de hele dag op één zijde van het hoofd liggen. De schedel van een pasgeborene bestaat uit verschillende delen. Tussen deze botdelen zitten de fontanellen, voor iedere nieuwe ouder wel bekend. De achterste fontanel is klein en groeit dicht rond de drie maanden. De voorste fontanel is groter en groeit pas tussen de zes maanden tot drie jaar dicht. De fontanellen zorgen ervoor dat de schedelhelften over elkaar kunnen schuiven in het geboortekanaal zodat het kindje ‘gemakkelijker’ door het kanaal heen past.
Lees ook: voorkeurshouding, wat is het en wat kun je er aan doen?
Flinterdun
Naast het feit dat de schedel kwetsbaar is door de fontanellen is de schedel ook nog ontzettend dun. Dit betekend dat de schedel ‘vorm baar’ is. Dit klinkt misschien gek, maar technisch gezien hebben we bij onze geboorte allemaal dezelfde hoofdvorm. Natuurlijk zijn er genetische factoren van toepassing waardoor iedereen een ander hoofd heeft maar in de basis is dit hetzelfde bij iedereen. Hoe kan het dan dat er in bepaalde culturen hele andere hoofdvormen voorkomen? Dit komt doordat kindjes in bijvoorbeeld bepaalde Aziatische landen de eerste drie maanden helemaal ingebakerd gewikkeld liggen en daardoor alleen op hun achterhoofd liggen, als je dat maar lang genoeg volhoud krijg je een heel plat en breed hoofd. Kinderen die te vroeg, prematuur, geboren zijn worden de eerste weken/maanden veel op hun rug of buik gelegd maar met het hoofdje altijd naar de zijkanten en hebben daarom vaak een veel smaller hoofd dan kinderen die op tijd geboren, a-term, zijn.
Wanneer je kindje een voorkeur voor één kant heeft ligt het grootste deel van de dag op één zijde van het hoofd en krijgt het een plat hoofd aan die zijde. Als je hier als ouders niet alert op bent kan dit steeds erger worden en wordt het soms wel heel erg plat. Een afvlakking van de schedel noemen wij een plagiocephalie.
Om een plagiocephalie te kunnen meten worden er doormiddel van thermoplastische bandjes een mal gemaakt van het hoofd. Dit doet de kinderfysioterapeut. Doormiddel van die bandjes kan berekend worden hoe de linker kant van het hoofd zich verhoud met de rechter kant. Het klinkt heel technisch maar hier komen uiteindelijk twee cijfers uit. De schuine afvlakking of de afvlakking van het achterhoofd. Op basis van deze cijfers word/werd besloten een kindje door te verwijzen voor het aanmeten van een helpje.
Waarom dat nu niet meer zo is en wat een plagiocephalie nou precies is lees je in de volgende blogpost.
Liefs Anne