Welkom op de wereld! En Welkom bij deze nieuwe blogreeks. In deze eerste ‘echte’ van deze reeks gaan we het hebben over de eerste dag van je kleintje buiten je buik. Wat kan een kindje eigenlijk al en waarom gaat het zoals het gaat? Je leest het in deze blog.
Een hele bevalling
De geboorte van een kind is voor alle betrokkenen heftig. Zowel voor moeder, kind als vader. Het is letterlijk een hele bevalling om op de wereld te komen. Dit heeft ook te maken met de duur van de bevalling en de start die het kindje maakt. Direct wanneer je kindje geboren wordt krijgt het een ‘cijfer’. Dit noemen we de APGAR score. Met deze score worden de ademhaling, pols- en hartslag, spierspanning, aspect-kleur van de baby, en de reacties. Wereldwijd is er een hoop kritiek omdat iedereen de score anders kan geven maar het is momenteel het beste wat er is.
Lees ook: Help, een huilbaby!
Op basis van deze score weten de zorgverleners eigenlijk heel veel, ademt het kindje zelf, heeft het in ademnood gezeten, is er reden tot direct ingrijpen van een kinderarts? Deze score krijgt je kindje binnen 1 minuut, na 5 minuten en na 10 minuten. De bedoeling is dat de score steeds hoger wordt tot een max van 10.
Eerst even bijkomen
Nadat je kindje en jij even zijn bijgekomen en de placenta ter wereld is gekomen mag je, als je dat wilt, proberen je kindje borstvoeding te geven. Dat van die placenta zeggen ze je er nooit bij, zie je nooit op plaatjes en toch nog een hele bevalling apart, stom!
Het drinken aan de borst gaat vanuit je kindje op reflex. Eigenlijk werkt alles de eerste paar dagen reflexmatig. Bij het drinken begint dit bij het zoekreflex. Dat is een reflex dat wanneer je over de wang van je kindje richting de mond strijkt het met de mond in de richting van de tepel of speen gaat. Hoe bijzonder als je je dit zo beseft. Hoe klein en kwetsbaar het eigenlijk nog is, toch weet alles in dat kleine lijfje hoe het moet zoeken naar drinken.
Wanneer het kindje de tepel of speen gevonden heeft wordt dit reflex automatisch omgezet naar het volgende, het zuigreflex. Dit wordt ‘geactiveerd’ wanneer een voorwerp, speen, tepel of vinger, 3-4 cm de mond in wordt geplaatst. De reactie die daarop volgt is het onmiddellijk beginnen met zuigen. Dit reflex blijft tot ongeveer 3 maanden bestaan. Pas vanaf dan heeft je kindje geleerd hoe het moet zuigen en dooft dit reflex langzaam uit.
Motoriek?
Je kindje kan op de eerste dag eigenlijk nog bijna niks. Technisch gezien wordt een mensen kind altijd ‘te vroeg’ geboren. Als we kijken naar het dierenrijk is er geen wezen wat bij de geboorte nog niet kan lopen of zwemmen laat staan dat het niet in staat zou zijn om het eigen hoofd te controleren. Bij de mens is dit wel het geval. Een baby is volkomen afhankelijk, niet in staat zijn eigen hoofd te controleren en zich voort te bewegen als er gevaar zou dreigen.
Voor de slimmeriken onder ons, de kangoeroe wordt geboren in de buidel en verblijft daar net zolang tot het zelfstandig is zodra het sterk genoeg is gaat het hier zelf in en uit, toch wel een beetje anders dan bij de mens😉
Volgende week lees je wat er zich allemaal ontwikkelt in de eerste maand.
